Verslag van de excursie 2014 naar Texel en Schoorl
Dat paardenfokkers geen zeebenen hebben, bleek onmiddellijk na aankomst op Texel. Bij de veerboot (beslist geen pontje) stapte een voorlichtster van de VVV in de bus en die vroeg wie er al eens eerder op Texel was geweest. Het bleef erg stil. Dat was voor haar extra reden om samen met chauffeur Peter een uitgebreide rondrit te maken langs de mooie plekjes op het eiland. Voorzien van veel informatie over het eiland gingen we daarna op zoek naar de geur van vers stro.

De twee stoeterijen die we vandaag met stralende zonneschijn hebben bezocht, werden allebei geleid door fokkers met een passie maar wel heel verschillende passies. De eerste fokker was actief binnen de grenzen van de bestaande fokkerijnormen. De tweede fokker had zo zijn eigen gedachte over de geestelijke en lichamelijke ontwikkeling van een paard en de verbeteringen die daar via fokkerij in zijn aan te brengen.

De geur van het verse stro vonden we op Texel in ruime mate op de stoeterij van de familie Van der Linde. Een multi functioneel bedrijf zo bleek al snel. Fietsenverhuur, bezinepomp, camping, bungalowverhuur, paardenverhuur, fokkerij etc. Het hele gezin werkt mee. Wim van der Linde runt de stal samen met zijn vrouw Annemarie en dochters Eva en Merel.

De eerste stalnaam die in een ver verleden werd gekozen was VDL. Voor de hand liggend als je Van der Linde heet. Omdat er in Friesland nog een familie (Van der Lageweg) actief is met de fokkerij van paarden onder de naam VDL, werd al snel gekozen voor de meer algemene stalnaam “Texel”.

Het verhaal van deze fokkerij begint met de aanschaf van de merrie Corieta (Nabuur x Pastorocio xx).

Tijdens de rondleiding maakt Wim ons duidelijk dat hij na een aantal jaren fokken zich afvroeg of hij wel door moest gaan. De kosten werden nauwelijks terugverdiend. Een gegeven waar velen van ons zich wel in zullen herkennen.

De ommekeer kwam ondermeer met de verkoop van Wonderlady Texel voor € 155.000 op de Performance Plus Veiling in 2006.

Een succes dan nog eens overtroffen werd in 2012 met de goedkeuring bij het KWPN van Enzo Ferrari Texel als dekhengst.

De fokmerries en hun veulens zijn vanochtend op stal gebleven om geshowd te worden aan ons. Of de paarden daar blij mee waren onder deze prachtige weersomstandigheden is de vraag.

De fokmerries en hun veulens staat in ruime frisse stallen. Diverse merries en hun veulens worden in de piste getoond. Dochter Eva showt ons Belle Lady Texel onder het zadel. Deze dame loopt Intermediair 1.

En zoals dat bijna elk jaar gebeurt tijdens de excursies, vertrekken we later dan gepland van ons bezoek. Op Texel betekent dat gelijk een uur vertraging want de veerboot wacht niet op ons.

We reizen van het ene vakantiedorp naar het andere. Schoorl is een bezoekje meer dan waard. Over smalle B weggetjes begeven we ons naar stal Olympus van Sjaak en Yvonne Hoedjes.

De stal is vernoemd naar het eigen fokproduct Olympus (Noran ox x Amor) die onder Dirk Jan Dekker Grand Prix heeft gelopen en door het KWPN al dekhengst was erkend.

De tuinstoelen en banken zijn al voor ons in het gras gezet. Met koffie in de hand en een zonnetje in onze nek luisteren we naar de fokkerijfilosofie van Sjaak.

Hij geeft blijk van een eigenzinnige kijk op de gewenste fokrichting.

Met zijn opvattingen over fokkerijdoelstellingen kleurt hij buiten de lijntjes van de fokdoelen en standaarden van de grote Europese stamboeken. “Dat moet dan maar”.

Sjaak vertelt gloedvol over zijn opvattingen en informeert ons op een bijna academische wijze over de biomechanica van het paard. Zijn armen en benen zijn daarbij de hulpmiddelen om duidelijk te maken wat hij bedoelt. Hij noemt Negro als een hengst met een goede beweging.

Ook de 200 jarige geschiedenis, voornamelijk vanuit paardenland Hongarije, van de Shagya Arabier wordt ons geschetst. Sjaak heeft regelmatig van hengsten van dit ras gebruik gemaakt.

Trefwoorden in zijn fokkerij zijn werkwillig, handzaam, intelligent, bruikbaar, veelzijdig. Dat zijn fokproducten daardoor niet altijd voor de hoogste wedstrijdresultaten zorgen is ook een gegeven volgens hem. Vooral toe te schrijven aan het feit dat ambitieuze ruiters eerder kiezen voor nakomelingen van Jazz of Gribaldi. Daardoor komen zijn fokproducten minder makkelijk op de goede plek terecht, redeneert hij.

Sjaak zelf heeft de laatste paar jaar aan den lijve moeten ervaren wat lichamelijke beperkingen tot gevolg hebben. Om die reden heeft hij ook het aantal dekhengsten op zijn bedrijf gereduceerd. De hengsten zijn ingeschreven bij of KWPN of NRPS maar zijn als dekhengst erkend door het IHW, de International Heavy Warmblood horse breeders association.

Op “het straatje” toont Sjaak ons zijn drie IHW hengsten:

Olympus Bairactar (Bon Ami – v Bazar Shagya Arabier- x Sandro Hit)
Olympus Bachus, (Bon Ami x Wolkentanz II x Alabaster), recent geruind
Olympus Quadrille, (Quaterback x Sandro Hit).
Door tijdsgebrek is niet getoond Wise Guy, (Weltmeyer x Olympus)

De hengsten dekken op natuurlijke wijze en de eenheidsprijs is € 500,-.

Over het IHW valt op internet te lezen:

Het IHW is een erkende stamboekvereniging, opgericht in 1998.

Het doel van de verenging is het behouden van de oude genen van de zware warmbloedpaarden die in Nederland voorkwamen tussen 1920 en 1960. Het IHW is een rasfokkerij en heeft verschillende registers binnen het stamboek.

In de stambomen van IHW hengsten staan regelmatig namen die ook onze liefhebbers van het Gelderse paard en het tuigpaard goed zullen doen.

Na nog even een blik geworpen te hebben in de stallen en op een koppel jong spul in het land, moeten we weer vertrekken om redelijk op tijd in Zoeterwoude Rijndijk te arriveren waar ons een lopend buffet wacht. Een welkome aanvulling op de dagindeling van de jaarlijkse excursie. Laten we dit onderdeel van het programma er jaarlijks maar in houden!!

Bestuur VWF, bedankt voor deze bijzonder excursiedag. Bijzonder doordat we twee verschillende fokkerijopvattingen hebben gezien, een fraaie boottocht hebben gemaakt, nu alles weten over Texel en tot slot een prima dinertje hebben genuttigd.

Onderstaand nog wat foto’s; vooral van paarden natuurlijk.

Ruud van Heusden

Delft.