Dinsdag 15 februari j.l. hield de VWF haar jaarlijkse ledenvergadering. Aan het einde van deze bijeenkomst werden leden, waarvan een fokproduct bijzonder gepresteerd had tijdens één van de VWF evenementen van 2010, gehuldigd d.m.v. een fokkerspremie.
Na afloop van de Algemene Ledenvergadering was er een lezing over de Opleiding van jonge paarden, koppeling met jonge ruiters/amazones – stimulering Paardensport. We hadden Marion Schreuder, hoofdinstructrice bij het NHB in Deurne en Mieke v.d. Maat, docente bij het Wellant College in Houten uitgenodigd hun visie te geven over dit onderwerp.
Marion Schreuder begon haar verhaal met zichzelf voor te stellen als hoofdinstructrice bij het NHB in Deurne, RABO bank platformtrainer en spil in haar eigen bedrijf en stal van waaruit zij ook jonge mensen (tevens haar 2 kinderen) begeleidt op alle rijkunstig niveau. Zij begon met de volgende spreuk: Dat de opleiding van het paard alleen verfijning en perfectionering van de natuurlijke aanleg van het paard mag nastreven. Wordt er geweld aan deze natuurlijke aanleg gedaan, dan verliest deze zijn onvervangbare waarde. Wie zo een schitterend wezen zijn trots en uitstraling ontneemt, degradeert het en daarmee zichzelf als mens.
Marion vertelde dat in nauwe samenwerking tussen NHB Deurne als gecertificeerd Talenten Trainings Centrum (TTC) en de KNHS activiteiten worden afgestemd op het talentenontwikkelingsbeleid in duidelijke relatie met het Rabobank Talentenplan. Het TTC heeft als doel de doorstroming van talenten uit de regio nar de top van de KNHS te bevorderen.
Alle M en Z ponyruiters tussen de 12-18 jaar zijn uitgenodigd, waar 368 inschrijvingen uit voortgekomen zijn. Uit deze groep zijn zo een 12 ruiters/amazones geselecteerd, die10 lessen krijgen, gesponsord door de Rabobank. De ruiters moeten zeer gemotiveerd zijn met heel veel inzet. Ze krijgen 1 avond in de week 4 uur les op het Hippisch Centrum in Deurne, waar het gehele management in wordt behandeld. Tevens krijgen zij les op de eigen pony.
Tevens zijn er van diverse fokkers in het Zuiden 12 jonge ( zadelmakke) paarden geselecteerd. Deze 12 paarden zijn bij de getalenteerde, geselecteerde ruiters ondergebracht tegen een vergoeding van € 150,- per maand. De ruiters wordt wekelijks begeleidt door NHB Deurne. Na een jaar zullen de vorderingen en voortgang bekeken en geanalyseerd worden. Mogelijk is een zelfde initiatief landelijk te realiseren.
Vervolgens besprak Marion de opleiding van het jonge paard. De 1e fase van het beleren is de gewenningsfase, waarin men het jonge paard de tijd moet gunnen in evenwicht te komen (3-5 jaar). De 2e fase omvat het bevestigen van het horizontaal evenwicht, en het ontwikkelen en doortreden van het achterbeen (5-7 jaar). De 3e fase omvat het ontwikkelen van het evenwicht op de achterhand, het ontwikkelen van de draagkracht (8 jaar en ouder).
Al deze fasen dienen te geschieden via het scala van de africhting: Takt – ontspanning, losgelatenheid zowel mentaal als fysiek – aanleuning – schwung – rechtrichten en verzameling. Het scala van de africhting heeft als doel de harmonie tussen ruiter en paard te realiseren.
Men is verplicht het welzijn, de mentaliteit en de gezondheid van het paard volgens de juiste systematiek en met kennis van biomechanica van het paard te laten plaatsvinden. Men dient het paard te trainen in overeenstemming met zijn anatomie. Belangrijk is het paard in balans en evenwicht te laten lopen. Mooi rond in de bovenlijn, zonder dat het paard op de voorhand gaat lopen. Een en ander werd met beeldmateriaal duidelijk gemaakt.
Vervolgens kreeg Mieke v/d Maat het woord. Mieke geeft les op het Wellant College in Houten en heeft 3 kinderen die een eigen springstal hebben en hier de eigen verantwoordelijkheid voor hebben, maar waar hun beide ouders veel bij helpen. Verder hebben ze een druk en goedlopend manegebedrijf, waar ze d.m.v. onderlinge wedstrijden (dressuur en springen) ruiters stimuleren zich te ontwikkelen en waar ze lesgeven vanuit de normen en theorie die binnen de KNHS en FNRS gehanteerd wordt.
Mieke begon haar verhaal dat ze veel kinderen binnen de opleiding Paardenhouderij ziet, die heel weinig ervaring met paarden hebben. Deze kinderen weten niet wat voor een opleiding te gaan doen en daarom maar kiezen voor een opleiding Paardenhouderij. Om deze “penny meisjes” enigszins af te remmen heeft het Wellant College in Houten ervoor gekozen alleen kinderen toe te laten tot niveau 3 en 4.
Het karakter van de ruiter/amazone/leider is zeer belangrijk. Is men dominant of juist terughoudend, afwachtend of initiatiefrijk. Een paard heeft een zintuig van gevoel, dit realiseren veel kinderen zich te weinig. Als je zelf weinig initiatief neemt, zal het paard zich ook weinig inzetten, dan wanneer je actief en gedreven je paard rijdt. Ben je moe en heb je weinig zin, voelt het paard dit aan en zal zich ook minder inzetten.
Vaak wordt er niet op de juiste manier met de paarden omgegaan door de kinderen, de ruiter/amazone krijgt het paard niet goed aan het werk of gaat er niet op de juiste wijze mee om. Vaak wordt de schuld bij het paard geschoven. Het paard zou niet willen werken, zijn spieren niet juist aanspannen met als gevolg dat er naar hulpmiddelen gegrepen wordt. De fysiotherapeut, kraker en diverse homeopathische middelen en smeersels worden ingeschakeld. De werkelijke oorzaak, het paard op een correcte wijze aan het werk te zetten, met een goed passend harnachement, wordt opzij geschoven. Het paard voldoende en afwisselende beweging geven wordt vaak afgedaan met een klein half uurtje per dag rijden. De kinderen moeten meer naar paardenmensen luisteren, die door hun jarenlange ervaring veel dingen door schade en schande hebben geleerd. Het is tegenwoordig moeilijk om kinderen te stimuleren.
Opleiden: vanuit manegebedrijven kan je op zoek gaan naar talent, wat er zeker is, maar vervolgens kunnen deze getalenteerde ruiters nergens terecht door een gebrek aan geld. Er is door tijdgebrek geen gelegenheid op beter materiaal te leren paardrijden. Veel stagebedrijven moeten meer voor de leerlingen gaan betekenen, er zijn nu nog bedrijven waar niet of nauwelijks wordt opgeleidt. Mieke haar advies aan schoolkinderen is zo veel mogelijk bedrijven te zoeken waarbij het rijden ook aan bod komt. In plaats van te roepen dat er nergens meer wordt opgeleid zelf initiatief nemen. Creëer een plek voor leerlingen bij fokkers en gebruikers, waar de eigenaar tijd steekt in een leerling en samen op concours gaat.
Vervolgens besprak Mieke de eigen fokproducten, talentvolle paarden die voor hun eigen kinderen zijn aangekocht en waar door hun reeds zeer goede resultaten mee zijn behaald op de wedstrijden. Diverse producten uit de Balia stam, en andere goed presterende moederlijnen worden besproken. Evenals de voorkeur voor de hengsten Diarado, Cantos en Heartbreaker. De besproken hengsten en paarden werden door middel van filmmateriaal duidelijk toegelicht.
De paarden worden rustig beleerd, redelijk snel worden er balkjes op de grond gelegd door de rijbaan verspreid, zodat de paarden hieraan wennen. Er wordt veel over de harde bodem (uit)gestapt, om de botten en pezen sterker te maken. Wanneer een jong paard eenmaal onder het zadel is, is de rest van zijn levenslange opleiding begonnen.
Het was een leuke avond met een plezierige interactie tussen de beide spreeksters.